15.

- Wracasz ze mną? – zapytałam Ivy.

- Nie zostanę na tej dodatkowej matmie... – zdziwiłam się, właściwie jeszcze trochę, a moje oczy wypadłyby z moich oczodołów.

- Ty i matma? Ahaha! – zaczęłam się śmiać.

- No co? Mam słabe oceny, muszę się podlizać nauczycielowi – oburzyła się.

- Ok. Jak chcesz to pa! – pożegnałam się i skierowałam w stronę wyjścia. Na murku przed szkołą siedział Sam. Czy ten koleś nie ma nic do roboty? Może jest gwałcicielem i tylko udaje takiego milutkiego... Ten niewinny wzrok... O tak on jest podejrzany... Przymrużyłam oczy. Siedzenie w szkole siedem godzin nie wpływa dobrze na moją psychikę. Już się boję co Ivy będzie robiła, kiedy wróci do domu... Jak ostatnio musiała spędzić dziewięć godzin w szkole to zastanawialiśmy się czy nie posłać jej na pogotowie. Próbowałam po cichutku przejść koło Sam’a. Może mnie nie zauważy...

- Victoria! – krzyknął. Cholera.

- Sam, hehe – zrobiłam minę leniwca.

- Odprowadzę cię, przy okazji Jason odda mi moją płytę – uśmiechnął się.

- Jason jest uu... u ortopedy... A ja nie wiem, gdzie on ma tą twoją płytę w tej otchłani brudu – na samą myśl o pokoju Jason’a miałam odruchy wymiotne.

- To trudno, ale odprowadzę cię tak czy siak – zaśmiał się.

- Hehe...

                Szliśmy w niezręcznej ciszy. Miałam już go dość. Taki Jev nigdy mi się nie nudził. Głośno westchnęłam.

- Mówiłaś coś?

- Nie, nie... Musiałeś się przesłyszeć – wszystko się między nami zepsuło... Kiedyś byliśmy super przyjaciółmi, a teraz... Porażka.

                W końcu doszliśmy do domu.

- No to jesteśmy – uśmiechnął się – to ja będę się zbierał. Na razie.

- Ta cześć... – starałam się uśmiechnąć. Weszłam do domu i od razu skierowałam się do siebie do pokoju. Przebrałam się z tego przeklętego mundurka. Od razu lepiej się poczułam w startych dżinsach i dużej bluzie. Ubrałam tenisówki i wyszłam na dwór. Skierowałam się w stronę plaży. Zaczęła padać lekka mżawka. Założyłam kaptur. Chodziłam po plaży rozmyślając o wszystkim. Oczywiście najczęściej myślałam o Jev’ie. Z jednej strony tak za nim tęskniłam, a z drugiej coś mi mówiło, że to już skończony rozdział.

                Chodziłam po plaży aż się ściemniło. Poszłam do parku. Zobaczyłam Tory gadającą z kimś. Ojejuniu. Schowałam się za drzewem i dokładnie przyjrzałam z kim tak konwersowała. To był Sam. Ojejuniu razy dwa. Zaczęli się całować. Zamarłam. Więc to tak. Tak coś czułam, że on nie jest w porządku... Uciekłam stamtąd.

                Dawno nie biegałam, więc postanowiłam pobiec do domu. Nie miałam daleko. Znalazłam się pod domem. Weszłam do środka. Usłyszałam głos Abey rozmawiała z jakąś kobietą, weszłam do kuchni, żeby się przywitać.

- Victoria. – powiedziała kobieta, a ja zamarłam. Znałam tą kobietę ze zdjęć, które pokazywała mi moja babcia.

Dzisiaj trochę krótszy. Rozdziałów będzie około 18, mam już zaplanowane jak zakończę to opowiadanie.

Jak zawsze proszę KOMENTOWAĆ :D